อ.ปั้น – สถาบันปั้นคน – www.punkhon.com

เด็ก-ผู้ใหญ่ ที่ทำร้ายหรือใช้ความรุนแรงต่อผู้อื่น มี 2 แบบ คือ
1.ทำร้ายผู้อื่นแบบทีเดียวหรือครั้งเดียวจบ
2.ทำร้ายผู้อื่นแบบหลายทีหรือหลายครั้งซ้ำๆ
การทำร้ายทั้ง 2 แบบสร้างรอยแผลทั้งต่อร่างกายและจิตใจเช่นเดียวกัน แต่แตกต่างกันตรงที่เจตนาของผู้กระทำ
– คนที่ทำร้ายผู้อื่นแบบทีเดียวหรือครั้งเดียวจบ ส่วนใหญ่เกิดจากปฏิกิริยาโต้ตอบอัตโนมัติของร่างกาย หรือ อารมณ์ชั่ววูบ โดยที่ไม่ได้ใช้เวลาคิด หรือกล่าวอีกอย่างคือ อาจไม่ได้ตั้งใจ ทำด้วยอารมณ์ชั่ววูบ
– คนที่ทำร้ายผู้อื่นแบบหลายทีหรือหลายครั้งซ้ำๆ อาจเกิดจากอารมณ์และความคิด เป็นแรงผักดันที่จะทำร้ายผู้อื่น จึงแสดงออกผ่านพฤติกรรมรุนแรง เช่น ตีผู้อื่นซ้ำหลายๆครั้ง ต่อยแล้วไปหาไม่มาตีซ้ำ เป็นต้น ซึ่งกล่าวอีกอย่างคือ มีอารมณ์ และ ความคิดที่เจตนาจะทำอย่างนั้น

การบำบัดใน เด็ก-ผู้ใหญ่ ใน 2แบบข้างบน จึงมีวิธีการที่ต่างกัน

นอกจากพฤติกรรมดังกล่าวข้างบน ยังมีพฤติกรรม ขอโทษ สำนึกผิด หลังทำร้ายผู้อื่น ยังบ่งบอกทัศนคติของผู้กระทำต่อผู้ถูกกระทำด้วย
ผู้ที่ทำร้ายผู้อื่นแล้วขอโทษ หลังจากเหตุการณ์เกิดขึ้นแล้ว ยังคงมีความละอาย และจิตสำนึกยังสามารถแยกแยะผิดชอบชั่วดีได้อยู่ แต่ในขณะเดียวกันพฤติกรรมที่ทำร้ายผู้อื่นแล้วไม่ขอโทษ ไม่รู้สึกผิด แสดงให้เห็นทัศนคติบางอย่างเช่น การไม่สำนึกผิด คิดว่าตนเองไม่ผิด ซึ่งทั้ง 2 กลุ่มนี้ก็ย่อมบำบัดต่างกัน
ถ้าเด็ก-ผู้ใหญ่ ที่เริ่มทำร้ายผู้อื่นแล้วไม่รู้สึกผิด ย่อมเป็นสัญญาณที่ไม่ดี ควรรีบแก้ไข

บทความของผม ไม่อนุญาติให้นำไปใช้เพื่อการค้าทั้งทางตรงและทางอ้อมทุกรูปแบบ แต่อนุญาติให้นำไปใช้เพื่อช่วยเหลือเด็ก-ผู้ใหญ่ทุกคน โดยไม่แบ่งแยกว่าเขาเหล่านั้นจะร่ำรวย หรือ ยากจนเพียงใดก็ตาม

” หมอรักษาผู้ป่วย ผู้ป่วยก็รักษาหมอเช่นกันนั้นคือ ผู้ป่วยก็รักษาความโลภในใจหมอ “